تحقیق در مورد قارچهای وحشی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

قسمتی از متن .doc :

قارچهای وحشی

ماه اکتبر ماهی است که علاقمندان به حیات وحش می روند. و همه ی آن برای دیدن نشانه های خطرناک یا قارچهای وحشی است. انگلیسها به قارچهای وحشی مشکوک و بدگمان هستند. آنها فقط یک نوع را می خورند نوعی که در قفسه های سوپرمارکتها وجود دارد و بسته بندی و بهداشتی است. قارچهای این مرد انگلیسی بی مزه هستند. آنها سالم و بی خطر ولی خسته کننده هستند. انگلیسی ها زیاد نگران هستند و هر قارچی که وحشی رشد می کند را خطرناک می دانند اما برای کاتالوگها جستجو کردن قارچهای وحشی در ماه اکتبر موضوعی پراهمیتی است. آنها می دانند گونه های لذیذ قارچها کجا هستند. در اکتبر محلهای در دشتها هستند که مخصوص رشد انواع قارچهای مطلوب هستند و کاتالوگهای به آن مکانها می روند. آقایان مکانهای دورافتاده و آرام را می شناسند که فقط خودشان آن مکانها را می شناسند و یا گمان می کنند که در آنجا قارچ وجود دارد. ضمناً خانمهای خانه دار کاتالوگها در آشپزخانه هایشان منتظر می نشینند و فکر می کنند به لحظه ای که همسرانشان با سبدهای پر از قارچهای وحشی برمی گردند و آنها قارچها را دسته بندی می کنند می شورند و می پزند.

خانمها قارچهایی را که نمی شود از آنها استفاده کرد و خراب هستند را دور می اندازند. اما آنها به همسرانشان نمی گونید. چون این کار همسرانشان را در بعدازظهر باشکوه و زیبا می دانند. دسته ای از قارچهای وحشی بی ضرر هستند. علاوه بر این یک سنت قدیمی است، که مردم با افتخار برای آن سخت کار می کنند. بعضی ها می گویند که کاتالوگها واقعاً از خوردن قارچها وحشی لذت نیم برند. این طعم برای رسیدن به لذتی است که می دانند برای قارچها نیست و ارزش آن در چیز دیگری است. این سنتی قوی است که مردم تلاش می کنند برای ارتباط داشتن در دشتها و در یک صبح خوب یک شنبه در اکتبر دور هم جمع می شوند و از شهر بزرگی که در آن زندگی می کنند از بارسلونا خارج می شوند.

صاحب رستوران کلور پیشنهاد کرد که ناهارمخصوص روز یک شنبه بشقابهایی از گونه های مختلف قارچهای وحشی باشد. تا مردم شهرها که نمی توانند به جنگلها بروند و خودشان این قارچها را پیدا کنند. در رستوران سفارش دهند کریستفل بالاگوئریک بازرگان آرام و معمولی است. در یک صبح یک شنبه اکتر در حالی که داشت سخت کار می کرد گفت که در این کشور و خانواده اش این نهار مهم و جدی است.

همسر ا ناریا به دلیل استفاده از قارچهای وحشی دچار بیماری شده است. بچه های او می گویند هرگز از این قارچها استفاده نمی کنند. آنها می دانند که بحث کردن در مورد سنت هزارساله ی کاتالوگ ها بی فایده است. و این برای آنها خیلی عزیز و خوب است. ناریا می گوید که تظاهر می کند که از دیدن این سنت شگفت زده می شود و آنرا دوست دارد. فکر می کنیم اگر بخواهیم می توانیم به لیوس برویم ولی این برای ما یک پیشنهاد نیست و باید این کار را انجام دهیم. لینوس یک نوع رستوران قارچهاست.

او می گوید که کریستفل می گوید اگر بخواهید می توانید به لینوس بیایید. ولی این برای ما یک پیشنهاد نیست بلکه اجباری و یک دستور است. و باید این کار را انجام دهیم لیوس یک رستوران قارچ است. آنجا یک مکان روی تپه در جنگل است که قبلاً بسته بود بنابراین کریستفل بهترین گونه های قارچ را که در آنجا رشد می کنند می شناسد و مکانهای مخفی را می شناسد. او اعتقاد دارد که آنجا متعلق به خانواده ی بالاگوئه است.

ناریا با افسوس می گوید دوباره باید برویم ولی ناریا می گوید. عقیده ی خوبی است. قبل از رفتن آنها درست چپ خانه جمعه می شوند. ناریا کمی صبر می کند تا کریستفل از اتاق خارج شود پس او با عجله و عصبی تلفن می زند. لحظاتی بعد خانواده ی بالاگوئه در ماشین بودند برای رفتن به لیوس.

کریستفل خونسرد با خودش سوت می زد شوق رفتن به وحش برای چیدن در چشمانش می درخشد و قلبش به تندی می زند.

ناریا لباسهایی که پوشیده بود مرتب می کند به آرامی به عکسهایی که در کلیسا گرفته شده نگاه می کند و به عذاب بی پایانی که تحمل می کند فکر می کند. بچه ها در حال بازی کردن هستند نوعی بازی که تقلب کردن در آن آسان است. مدتی نگذشته بود که هر کدام سر دیگری با اوقات تلخی فریاد می زدند.

خانواده ی بالاگوئه هم در مورد صبحهای یک شنبه و رسم هزار ساله شان که آنرا دوست داشتند کلماتی می گفتند.

کریستفل احساس می کرد که نمی تواند این خوشحالی را نادیده بگیرد.

آنها به مقصد نزدیک می شوند. آنها توانستند تقریباً زود به لیوس برسند. فقط نصف رستوران پر شده بود. این خانواده پشت میز غذاخوری نشستند که نزدیک پنجره بود تا تپه که در جنگل در پشت بود را ببینند.